evde vakit nasıl geçer?

GERÇEKTEN MERAK EDİYORUM?çok zor geldi bana tatilde zaman geçirmek. Oyun oyun nereye kadar. Parka gittik, yürüyüşe çıktık, denize gittik. misafirliklere gittik, gezdik de gezdik. Ama o kadar faaliyetin yanında yinede yetemedim. Çok fazla televizyonda izledik. sıkıldık, mızıldandık. sürekli yapıştık anneye, kucaktan inmediğimiz oldu. hatta lavaboda bile rahat bırakmadı....
Allah kreşi yaratanlardan razı olsun. Yoksa zor. İyi ki kreşe vermişim yoksa Çınar ablasıyla kışın bütün gün evde nasıl vakit geçirirdi? Koca bir kış dört duvar içinde yalnız. kreşte yoruluyorda akşam uykusu geliyor en azından yoksa bu yaşta çocuklarda bitmek tükenmek bilmeyen enerjide var. ben yoruluyorum çınar hala bomba gibi.çok hareketli, sürekli birşeyler istiyor.  Bu çocuk milletinin oynaması, bir şeye olan ilgisi en fazla yarım saat. Yani yarım saatte bir aktivite değişikliği lazım. Ama ne? Boyama, çadırında oyuncaklarıyla oynama, hamur yapma, patates kafa, tamir yapma vs. hepsi topu topu 2-3 saat sürüyor.
Ya da sabah çıkıp akşama kadar dışarıda geçireceksin. Tabii bu mümkün değil. Alışveriş merkezleri bu konuda süper vaktin nasıl geçtiğini anlamadığın tek yer. Ama oda en fazla birkaç saat. Çok yoruluyorsunuz . zaten avm’lerde artık çınara göre organize olmak zorundayız onun dışında etkinlik bir şey yapmak zor. Durmuyor hiçbirşeye baktırmıyor. Onu takip etmekten başka bir şey yapamıyorsun. Sadece oyun alanları ve yemek yerken rahatız. hesaplıyorum da. günde 12 saat uyusa 12 saat ayakta. 12 saat nasıl geçer. 2 saat yemek, 3 saat evde oyun oynama, 1 saat park, 1 saat kişisel bakım(banyo vs.), 3 saat avm'de dolaşma, gezme vs. geriye hala 2-3 saat kalıyor...tabii bunu da tv, cd izleyerek geçiriyoruz. tabii bu saatler hep abartılı yani gün içinde yemek yememiz 2 saat sürmüyor tabii. 12 saat içinde kendime hiç vakit var mı?oda yok farkındaysanız. sadece o tv izlerken yemek yapmak gibi zorunlu işlerimi yapmak için ara var. tabii ben ara vermiş olsamda yukarıda yazılanları babasıyla yürütmeye devam. 
Özellikle hasta olunca çınar çok yapışıyor mızmız olup ne istediğini bilmiyor memnun ve mutlu olmuyor. Öyle zamanlarda kendimi iyice çaresiz hissediyorum. Bunalıyorum üzülüyorum ve dahası çınara da kızıyorum. ağlamak istiyorum yok ben bu işi yapamıyorum. Merak ediyorum bu çocuk bakma işini ben mi beceremiyorum? O kadarda okuyan, dinleyen, araştıran, soran biriyim. Ama olmuyor yetemiyorum bir türlü.
Çok iyi anlaşıyoruz, oynuyorum, ilgileniyorum her şeyi yapıyorum. ama bir süre sonra yorulduğumu hissediyorum azda olsa yalnız kendimle baş başa kalmak istiyorum. Suçlu mu yum??? Evet Çınarı isteyerek doğrurduysam onun için ölesine, hiç şikayet etmeden, gece gündüz demeden ilgilenmek durumundamıyım??? Bence yanıtları EVETTTT kocaman evet. Bakamayacaktın neden yaptın demezler mi????
ÇOCUK DEMEK SABIR VE İLGİ DEMEK Mİ? eğer sabırlı değilseniz, sevecen değilseniz ve çocuğunuza ilgi gösteremeyecekseniz lütfen yapmayın diyebilirmiyiz?

3 yorum

  1. Güzel bir yazı,

    http://www.guzelrehber.net/nedir/sabir-anne-baba.php

    Dogru yolu bilmek ile o yolda yürümek farklı.

    Hayatınızı çocugunuz için vakfetmek yerine, onunda içinde bulundugu bir hayat kurgulamaya çalışın.

    Çocukların, nasihatten çok iyi örneğe ihtiyaçları vardır. - Joseph Joubert

    YanıtlaSil
  2. Elif Hanım ; Adsız Arkadasın Yorumunu begendım Hatta Link Deki Adres de sunlar YAzıyodu YAzmadan GEcemedım ; " Kimi zaman çocuklarımızın ihtiyaçlarıyla ilgilenmek diğer işleri aksattığı için sabrımız taşar. Faturalar yatırılacak, evdeki tadilat organize edilecek ya da ise erken gidilecekken çocukların sorun yaratması bizi çileden çıkarır. Ancak sıralamada anne-baba olmayı birinciliğe oturtursanız çocuklar daha az canınızı sıkar.

    Eve döner dönmez ya da seçtiğiniz herhangi bir saat diliminde her çocuğunuza ayrı ayrı 10 dakika kadar zaman ayırıp, onları dinlerseniz günün diğer saatlerinde daha sakin ve uyumlu çocuklar olduklarını göreceksiniz." BENCE cok mantıklı onemlı olan Anne - Baba Olabılmek SAygılar...

    YanıtlaSil
  3. bir an için bu yazıyı yazan benimişm gibi hissettim.inanın yaşadıklarınız,üzüntü ve kızgınlıklarınızın çoğunu bende anlıyorum.bu hisler hem güzel hem yorucu hem mutluluk verici ama en çok yorucu.sizde dile getirmişsiniz kendime vakit ayırmak istiyorum diye... belki her akşam benim de eşime belirttiğim tek şey bu.su gibi ihtiyaç duyuyorum şu anda..tek tesellim bu yoğun günlerin güzel kızımın büyümesiyle biraz daha azalacağı..onu çok seviyorum..

    YanıtlaSil