yüreğim kan ağlıyor...

Çocuk demek doğurmak ve kendiliğine bırakmak demek mi?kendi kendine doğaya bırak büyüsün, yetişkin olsun…Allah ne verdiyse. Belki dahi bir çocuktur doğuştan…belki.......
çalışmak her şeydir. onun büyümesi eğitimli olması, yararlı olması için hiçbirşey yapma. Olursa olur zaten. Hani binde bir örnekleri vardırya onları düşünerek hani belki onlardan biridir benimki de diyerek züğürt tesellisi yapmak kendine…
zengin fakir fark etmez çocuk da evlilik gibi emek ister, fedakarlık ister, çalışmak emek ister… Çocuktan beklenti içinde olmak sırf doğurdun diye. sana iyi bir şey olarak geri dönüşünü beklemek, çocuğa bir sürü şey yüklemek yazık değil midir? Hem çocuğa, hem topluma yapılan en büyük kötülük. Çocuk yetiştirmek büyük sorumluluk özveri gerektirir. yok önemsemezseniz böyle sağlıksız bireylerden oluşan toplumlar olur işte.
doğanın kanunu bence çalış, uğraş, çabalama,azimdir. işte biz yeni nesil bu konuda biraz daha bilinçliyiz. Ama halen farklı dünyalar o kadar çokçaki önümde.
Sırf adı çocuk, doğurmuş, evladım var demek için yapanlar…hatta belki erkeklik ve kadınlıklarını topluma ispat etmek için yapanlar. Ya da ilerde bize bakar diye düşünenler. Ya da soyadımız devam etsin diye. Ya da sırf aile olmak adına…türlü türlü sebepleri olabilir. Ama çok azı sevmek için, topluma iyi bir birey yetiştirmek için, kendini paralayarak sırf çocuğum mutlu olsun zihniyetiyle yapıyor…bunu görüyorum.
Çok duyarlıyım özellikle kız çocuklara, okuyamayan çocuklara…
Ankaranın göbeğinde ve yanı başımda olanları duyunca çok üzüldüm. İşyerinde stajer lise sona giden iki kızımız var. Gelip gidiyorlar çoğu zaman lay lay lommm..sınava gireceksiniz diye sormuştum daha önceleri. Evet yanıtını almıştım. Dün de neden ders çalışmayıp bilgisayarda sürekli oyun oynuyorsunuz dedim. Sınava girmeyeceğiz demezlermi?neden dedim. Cevapları beni şoke etti. Güne kötü başlamama sebep….
Biri nişanlım izin vermedi dedi. Diğeri de başvuru parası 35 tl’yi bulamadım dedi.
önce nişanlısını sordum okulda öğretmeniymiş ve bu sene güneye tayini çıkmış, gitmiş. Yani uzaktan kumanda bir bildiriyle okumanı istemiyorum demiş. 2 yıl sonra evleneceklermiş. İyi ki o var diyor yoksa amca, dayı oğluyla evlendireceklerdi demez mi? Benim akraba evliliğinden 2 sakat kardeşim var o yüzden hiç istemiyorum dedi. ailesi de 4 çocuk bakamıyorlar bir an önce evlensin diyemi bakıyor artık...
bir hikaye içinde ne çok yarayı barındırıyor değilmi?akraba evliliği, nişanlının genç bir kızı okutmak istememesi, öğretmenine aşık bir genç kız, okumak isteyen 19 yaşında bir genç kız ama evliliğe zorlanan, sakat kardeşler, fakirlik, aile dramı...bu kız cin gibi üstelik. ama başka sorumlulukları var. sakat kardeşlerine bakmak gibi .
Offf içler acısı. Nasıl bir ülkede yaşıyoruz. Dışarıdan herkes eşit, aynı gibi görünüyor belkide. Görseniz gayet modern, şık iki genç kız dersiniz. Mutlular, her şeye rağmen gülebiliyorlar, hiçbirşey yokmuş gibi.
Diğerinin para yok mazereti de garip geldi. Gayet güzel, şık giyinip geliyorlar. Anlayamadım ki. Hadi onu bırak gerçek varsayalım isteseydin ya ben verirdim dedim. Kimden istesen verirdi herhalde. Bu kadar sorumsuz muyuz, duyarsızmıyız?bir çocuk çalışıp okumak isteyecek biz yanında olmayacağız. Bilemiyorum belki de utanmıştır. Empati kurup anlamaya çalışıyorum ama yinede anlayamıyorum.
Böyle mazeretler mi olur. Oluyor işte. Sen okumak isteyeceksin 19 yaşındasın. Tek bildiğim okumak isteyen bir gencin böyle mazeretleri olamaz. Ailelere ne demeli. O kadar bilinçsiz, sorumsuz aileler varki…yazık çok yazık…ankaranın merkezindeyiz. Uzaklara gitmeye hacet yok. Öyleeeee doğuya güneye. ne hikayeler var böyle yanıbaşımızda...
Bilemiyorum gerçekten çok üzüldüm… (sabah 15 dakikada yazdım ve sizinle hemen paylaşmak istedim. haykırmak istedim. cümlelerimdeki eksiklikler için özürdilerim)

2 yorum

  1. keSINLKLE hAKLSINIZ... aMA BEN cOCUKLARIM ICN HERSEYI YAPARIM YAPIYORUMDA...en azından yaptıgıma ınanıyorm...

    YanıtlaSil
  2. Korkunc !!! Uyumaya görmemeye devam edelim. Taki yanımıza yakınımıza gelene kadar. Bilincimizi uyuandırdıgın için teşekkür ederim.
    Öznel bakarsak Cocuklarımıza mücadele ruhunu vermeliyiz. Hayatla mücadele etmeyi. Her zaman yanında olamayacagız. İnsanlarada mücadele ruhunu aşılamalıyız. Yapılabilecek cevremize bu ışıgını vermek, örnek olmak tecrübeleri ve doğruyu göstermek olabilir.Dediğim hırs asla değil micadele ruhu...İnsanı basite değil detay'a zor a değil amaca yönlendirmek gerek.
    bazen bunu aile yapar bazen bir abla, arkadaş, dost neyse.

    ama konu korkunc. Kaotik...

    YanıtlaSil