hastalanma..

19 haziranda Oğluşum çok kötü hasta oldu. Beni çok korkuttu. Kusmayla başladı şikayetleri. Acile gittik. Salgınmış, birkaç çocuk daha geldi. Serum verdiler. Sabaha ishalde olduk. Biraz toparlayınca eve döndük. Ama gece yine başladı. Kusma, ishal. Hiçbirşey yemiyor zaten, halsiz. Başka hastanenin aciline gittik bu sefer. Onlarda serum takıp içine ilaç verdiler. Sonra çınar bir tuhaf oldu. Çocuk yerinde duramıyor karnım ağrıyor diye ağlamaya başladı. Sonra bir baktım yüzü şişmeye kırmızı olmaya beyaz lekeler oluşmaya başladı. Meğerse ilaç alerji reaksiyon vermiş, dokunmuş. Hemen çıkardılar her şeyi. Ama ben nasıl kötü oldum. Onu o halde görünce ömrümden ömür gitti. yanlış ilaçmı verdiler ne yaptılar oğluma diye diye bir ağlama krizi geçirdim. Böyle anlarda hiç serinkanlı olamıyorum. Ama olmak lazım biliyorum da. Doktor olan kaynım telefondan beni sakinleştirmeye çalıştı yoksa ikna olmuyordum. Çünkü Çınara hemen arkasından başka iğne yaptılar sonra çocuğumun gözü kapandı. Meğerse uyku verirmiş sabaha kadar uyur normal dediler. Tabii ben o gözünü açana kadar başında bekledim. Ne zor hastalık işi. bir hemşire bir doktorun ellerinde hayatımız. Ne yapıp ne verdiklerini bilmiyoruz. Öyle korkunç, garip şeyler duyup, okuyoruz ki kimseye güvenemiyorsun. Özel en iyi hastane birde burası. Allah kimseyi düşürmesin.
Çocuk hastalığı başka bir şeye benzemiyor. O hastalandımı tüm hayat alt üst oluyor. Arkasından ertesi gün tüm aile kusmaya başladık. İshal olduk. Neyse virütük bir şeymiş. Mahvolduk yani ailece. geçen ay epey salgındı. hala ishal kusma büyüklerde bile duyuyorum. aman dikkat. sulara vs.
En önemli husus şu. Alerji yapan ilaçlar çok önemli. Yani çocuğunuza dokunan. Tespit ettim ben mesela artık onları hiç vermeyeceğiz.
Çınar bu arada çok zayıfladı tabii… ishal olunca çınar ne olduğunu anlayamadı. Sürekli kabız olan oğluşum kaka yaptığını anlayamadı bile…bir şey oluyor diyor.
Annelik ne zor imiş…o gün inanılmaz bir şey olduğunu gördüm. Öyle fena oldum ki hiçbir şey tarif etmeye yetmez. Çocuğunu kaybedenlerin nasıl büyük bir acı yaşadıklarını hissedebiliyorum ve sabır diliyorum…Allah kimsenin başına da vermesin…
ya da ben ne kadar dayanıksızım mı desem. ama duygusal, titiz, hassas insanlar için zor…her konuda rahat insanların işi iyi. İşini çok umursamayan, temizliği önemsemeyen ,pimpirikli ve evhamlı olmayan, çocuğunun ne olacağı nasıl büyüyeceğini kendine dert etmeyen, en önemlisi başına bir şey geldiğinde serinkanlı olabilen, çocukla ilgilenmek gibi bir derdi olmayan, ayrılık-ölüm gibi takıntıları olmayan yapıya sahipsen süperrrrrrrr…zaten böyle titizlenince her şey gelip seni buluyor.

Hiç yorum yok