hastalık sonrası ev...

Hastaneden çıkıp geldik, zor bir süreç bizi bekliyor. Çünkü Çınar değişik bir çocuk oldu normal olarak tabii. Henüz tam iyileşmedi, hastalığın etkileri, hastanenin psikolojik etkisi ve buna bir de kullanmaya devam ettiğimiz ağır ilaçların etkisi eklenince. Huyu suyu değişti.
Kortizon aldığımız için tuzsuz ve şekersiz yemek zorundayız. İştahı da arttı. Ama yemekler çok keyifsiz onun için. Çocuk bir reklamda çikolata görüyor, dondurma görüyor canı çekiyor. Çok üzülüyorum. Kendi de diyor ki neden böyle reklamlar veriyorlar kızıyor…..ama tüketim toplumu işte kapitalist düzen kimse kimseyi düşünmüyor, yiyemeyen, alamayan var denilip yasak konamıyor ki….
Hastaneden aklımda kalan şeylerden biri, Çınar'a gelen ziyaretçilerimizin ona hediye getirmeleriydi. bir türlü anlayamadı "benim doğumgünüm mü?neden hediye getiriyorlar?doğumgünümde bile bu kadar hediye gelmemişti. hasta olmanın da güzel tarafı varmış, sürekli hediye geliyor..." deyip durdu. çocuk ziyaretçi kabul edilmediğinden de çok şikayetçiydi. "hep büyükler geliyor. kardeşim ve arkadaşlarım biraz da gelsin" diyordu. bunlar hoş anılar kısmımız tabii.
Doktorumuza sorduğum değişiklerimiz:
·   Geçmişi çok iyi  hatırlamıyor,  Sinirlilik, tahammülsüzlük var, Nelere dikkat etmeliyiz? Beslenme vs., Yüzü ve karnı şiş,   Gözleri acıyor, Vücudunda soyulmalar ve kızarıklıklar oluyor,  Çok gazı oluyor, Yalnız olmak istiyor, Sakinlik istiyor, durgun vb.....
İlaçların yan etkileri ve hastalığın etkileri karışımlı hepsi normalmiş …..geçiciymiş…
İnsan çocuğunun çok ağır ilaçlar içmesine, yan etkilerini görmeye dayanamıyor. Daha doğrusu ağır hasta olmasına. Hastane süresi sancılıydı ama evde bir o kadar sancılı. Hastanede sürekli iğne yapmaları, kan almaları vb. şeylere dayanmak zor.
Evde de eskisi gibi olmaması, bir yerim ağrıyor dediği zaman çok zor. Bir şey yapamamak ve korkmak. Ya tekrar olursa, başka bir şey olursa soruları, endişe ve kaygısı. İnsanda tekrar etme korkusu psikolojisi oluşuyor….
Tamamen iyileşmemiz 6 ayı bulabilirmiş. ama işallah bir aksilik olmazsa 1 ay sonra okula başlayabileceğiz, ilaçlarımız da bitecek. zaman ve sabır herşeyin ilacı....
Hastalara ve yakınlarına sabır ve acil şifalar dileğimle…






-->

1 yorum

  1. vay kuzum çok geçmiş olsun siz şimdi bu hastalığı alt ediniz değilmi nasıl kötü oldum okurken sana ailene oğluşuna çok geçmiş olsun :(

    YanıtlaSil