Dün bir öğretmenle tanıştım. Çocuklardan konu açılınca sorumluluk vermek için çok geç kalındığını söyledi ülkemizde. Ve bu konuda anne-babalarının çok önemli rolü olduğunu vurguladı. Yani okula başladıktan sonra çocuğa sorumluluk duygusunu yerleştirmenin zor olduğunu. Her şey ailede başlıyor gerçekten. Okuduğum çocuk gelişim kitaplarında, tv ve dergilerde doktorlar, hepsi aynı şeyi söylüyor. Çocuğunuz 7 yaşında halen yemeğini siz yediriyor, ayakkabısını siz bağlıyorsanız işte o zaman olmuyor. Çocuklarımıza küçükken ufak ufak sorumluluklar vererek başlamalı.

Çok önemli ve değerli buluyorum bu durumu. Çocuklarımıza sorumluluk taşımayı öğretmeliyiz. Bu onları hayata hazırlayacak. Ve hayatları boyunca bu şekilde hem kendilerini hem de çevresindekileri daha mutlu edebilecekler. Şahsen ben sorumsuz çok rahat insanlardan pek hoşlanmıyorum. Sorumluluk insanı insan yapan, kendinin işe yaradığını hissettiren ve sonuçta mutluluğa doğru götüren bir olgu bence. Çocukları da bununla ne kadar erken tanıştırırsak topluma o kadar yararlı olurlar diye düşünüyorum.

Bizim başlıklarımızda oyuncak toplama, kendi kıyafetlerini giyip-çıkarma, yemek yeme gibi küçük ama önemli yapmasını istediğimiz konular bulunuyor. İngilizce kelime de var mesela. Ve en sevdiği, hergün yıldız aldığı tek konu da o. Her gün yeni kelime gelip söylüyor, hemen yıldızını yapıştırıyoruz. Deneyebilirsiniz, gerçekten özendirici bir yöntem.
Hiç yorum yok