Mezuniyetlerden...

Okullar kapanmak üzere ve son haftalarda mezuniyet günleri arttı. gündüz gösteriler, gece partiler, koşturmacalar devam ediyor. Koca bir kışı ve okul dönemini geride bıraktık. 

Kızım Nil anasınıfından mezun oldu. Çok duygulandım. İnsan kendi mezuniyetini düşünüyor şimdi benim çocuğumun mezuniyeti. Ne zaman ben büyüdüm benim de çocuğum büyüdü demekten kendinizi alamıyorsunuz.  Birde çok gururlanıyorsunuz, çok hoş duygular hissediyorsunuz. Öyle minik minik neler çalışmış öğrenmişler. Yaklaşık 2 saat İngilizce Türkçe hikayeler, danslar, gösteriler bizlere sundular. Yoruldular minikler. Ve sergileri de vardı tabii, o kadar çok resim ve farklı tekniklerle boyalar yapmışlar ki hepsini alıp eve getirdik. Evimiz Nil'in güzel tablo ve resimleriyle doldu.

Oğlum Çınar'da ilkokul 4.sınıftan mezun oldu. Çınar burada sizlerin gözü önünde büyüdü. 2 yaşında başlamıştım yazmaya şimdi 10 yaşında. 8 yılda bir çocuk artık kocaman biri oluyor.
Tabii büyüdükçe mezuniyetler de farklılaşıyor. Partilere dönüşüyor. Şimdiki az çılgın bir partiydi artık ergenlikte 8 sınıftan sonra tam çılgın partilerimiz olur. 

Parti evindeydik ve sınıf arkadaşlarıyla çok eğlendiler. Animasyoncu neler yaptırmadı onlara. En keyiflisi okulda öğrendikleri danslarını bize yapmalarıydı. Birde bahçede şarkılar eşliğinde  balon ve dilek feneri uçurdular o da çok keyifli ve güzeldi. Tabii mezuniyet pastası geldiğindeki çığlıkları ve pastayı parçalamaları, öğretmenlerinin üzerlerine atlayışlarını saymıyorum.

Mezuniyet demek tabii bol fotoğraflar, albümler ve videolar demek. Hepsi harika olan bu detaylar en önemli ve kalıcı, o günleri hatırlatacak şeyler. Tabii mezuniyetin olmazsa olmazı da kepleri fırlatmak...Çok hoştu.  

Neyseki onlar eğlenirken biz annelerde çok eğlendik. 4 yılımızı paylaştığımız öğretmenlerimiz, çocuklar ve biz annelerde tabii ufak burukluk vardı. Özleyeceğiz güzel geçen yılları, arkadaşlıkları.

Allah herkese çocuklarıyla böylesi günler nasip etsin, Nice nice mezuniyetlerini görelim. 

Hiç yorum yok