Evet bu söz benim içinmi söylenmiş ne. İstanbul aşığı biri olarak gerçekten böyle hissediyorum. İstanbul’a misafir olarak giderseniz çok sevimli gelmeyebilir. Ama orda yaşayıp hissederseniz kanınıza işler ve işte o zaman seversiniz gönülden. Hep kötülüklerini anlatıyorlar birde güzelliklerini anlatsalar…tabii o zaman iyice göç alır değilmi???
Maalesef deniz olmadığından mı neden bilmiyorum ama 10 seneden fazla ankaradayım ve hala çok sempatik bulmuyorum. O dağların bozkırlığın verdiği bir soğukluk var, yeşil yok. kışlar uzun ve çok ağır. Kışı ve soğuğu hiç sevmem. kuru havada bende astım yaptı zaten neler nelerrrrrrr….
İnsan beklide kendini bir yere ait hissetmek istiyor. Belki de bunun etkisi var. Doğduğum yerde büyümek okumak yaşamak çok isterdim. sevmek, alışmak. Böyle bir sürü çevren olması, ilkokul arkadaşlarınla bile görüşmek. Babamın mesleğinden dolayı bol bol dolaştık. Adapazarı, Denizli, Gelibolu gibi güzel yerlere gittik ve yaşadım. Ama İstanbul başka. Birkaç senelik yaşadığım yerlerin içinde de en çok İstanbul’a bağlandım. İstanbulun en güzel yerinde okudum ve yaşadım. Beşiktaş, yıldız, taksim, 4.levent bölgesi içinde. çok güzeldi. Beşiktaşta balıkçılar pazarının(Beşiktaş kültür merkezi) biraz yukarısında 2 yıl evde kaldım süperdi. Boğaz, deniz, hareket özetle yaşayan bir hayat beni motive ediyordu. Maalesef deniz olmadığından mı neden bilmiyorum ama 10 seneden fazla ankaradayım ve hala çok sempatik bulmuyorum. O dağların bozkırlığın verdiği bir soğukluk var, yeşil yok. kışlar uzun ve çok ağır. Kışı ve soğuğu hiç sevmem. kuru havada bende astım yaptı zaten neler nelerrrrrrr….
Alanya, İzmir ve Bodrumuda seviyorum. Herhalde öncelikle deniz olmalı benim yaşayacağım yerde. Sonra canlılık hareket insanı hayata karıştıran motive eden bir şeyler. Rekabet belki de. Canın sıkıldımı şöyle bir deniz kenarına gidip, vapura ya da yata binip rahatlayacaksın. İnsanların yüzünde tebessüm olacak, daha sıcak sevecen olacak.….
Ama içimde şöyle bir şüphe de yok değil yani?bu saydıklarımı acaba yaşımdan mı hissediyorum? yani ankarada böyle hissetmemin sebebi iş hayatı, evlilik ve sorumluluğun verdiği kasvetmi? yani sitanbulda olsaydım acaba nasıl hissederdim?yapabilirmiydim acaba yazdığım gibi.strese girince şöyle bi deniz kenarına gidip vapurla tur atabilirmiydim?yada bu beni rahatlatırmıydı bilemiyorum. Ben orda yaşarken sorumluluk yoktu sadece öğrenciydim, eğlenceliydi, gezip tozuyorduk özgür, rahat ve mutluydum. İş hayatı öğrencilik gibi olmuyor diyorlar. Zamanın kalmıyor yorgun düşüyorsun İstanbul’da diyorlar. Yaşamadan net bir şey söylemek zor…
Ankara’da bir şeyler eksikkk….ama ne bilemiyorum.
Elif Hanım Ben bu çınar Ağacının ılk dıkıldıgı anın fotosunu gormustum gercekten de baya buyumus cok akıllaca bır durum ben oglumda akıl edemedım ama kzım da da bende bır fıdan ekeceğim...
YanıtlaSil