ağacımız...

İKİ ÇINARIN BULUŞMASI….
ÇIPLAK KALMIŞ
ÖYLECE ÇİRKİN, ZAYIF, CILIZ ÖYLECE…
BOYUNA VERMİŞ ERGENLİKTEKİ BİR DELİKANLI GİBİ
ÇINARIMIZ BÜYÜMÜŞ SERPİLMİŞ
YAVRU ÇINAR YETİŞEMEMİŞ ONA
ONUNLA DOĞMUŞ BAŞLAMIŞTI HAYATA
BİRLİKTE ÇIKMIŞLARDI YOLA
AMA ÇOK HIZLI GİDİYORDU 
KOCA ÇINAR
TABİİ O CÜSSELİ, HEYBETLİ VE GÜÇLÜ OLACAK
ACELESİ VAR
AYAKTA KALMAK
DOĞADA KALMAK KOLAYMI SANIRSIN
ÇOK UZUN YILLAR YAŞAYACAK O
O AĞAÇLARIN EN BÜYÜĞÜ GÖRKEMLİSİ OLACAK
ASOLAN AĞAÇTIR DOĞADIR TOPRAKTIR
ONA DÖNECEĞİZ MUHAKKAK
ARKADAN GELEN ÇINARSA DAHA TEMKİNLİ
AĞIR AĞIR BÜYÜYOR
YAVAŞÇA, SİNDİREREK, ÖĞRENEREK HAYATI
VELHASIL FARK ATTI AĞAÇ ÇINARA
YETİŞEMEDİ ÇINAR ONA
AMA GÜN GELECEK ÇINAR GÖLGESİNDE KALACAK AĞACIN…
SARILIP KUCAKLAYACAK
SENİNLE BURADA BAŞLAMIŞTIK DİYECEK…
GELECEK O ZAMAN….
çınar ağacımızı anlatırken böyle şiir gibi birşey oluverdi.
büyümüş ağacımız...

Hiç yorum yok