Onları o kadar çok seviyorum ki tüm dünyaya haykırmak istiyorum. Allahım sana şükürler olsun bana böyle güzel tatlı şeyler verdiğin için. Oğlum ve kızım sizi çok seviyorum.Benim mutluluk kaynaklarım, uğur böceklerim, şans meleklerim. Sizleri iyi ki doğurmuşum. İyi ki varsınız. Onları düşünüce bile yüzüm gülümsüyor. Görünce şapşal aşık gibi oluyorum. Böyle koklamak öpmek yetmiyor. Alıp içime sokasım geliyor. Hayran hayran onları izliyorum. Hele uyurken melek gibiler.
Annelik insanı böyle pelte gibi yapıyor. Yumuşacık, sıcacık, sevgi dolu oluyorsunuz.
Annelik insanı böyle pelte gibi yapıyor. Yumuşacık, sıcacık, sevgi dolu oluyorsunuz.
Büyümesinler istiyorum. İkisi de öyle farklı ve tatlı ki. Birinin konuşmaları, lafları beni mest ediyor. Diğerinin de konuşamaması, çığlıkları…
büyüyüp ayrılmalarını hiç düşünemiyorum. Ben sanki onlarla varım öyle ayrılmak, uzak kalmak fikri çok zor geliyor. Hele birilerinin onları üzmesi fikrini aklıma bile getirmek istemiyorum. Tek dileğim onların yüzünün hep gülmesi, kaderlerinin güzel yazılması. Vatana-millete hayırlı olmaları. beni mutlu ettikleri kadar kendilerinin de mutlu olmaları.
Velhasıl annelik zor ama bir o kadar da güzel. Hiçbirşeyle ölçülemez, değiştirilemez. İnsanın kendini bile unuttuğu bir duygu. Çocuklarınızı kendinizden bile çok daha fazla seviyorsunuz…Kadınlara Allahımın bir lütfu….
Kadınların annelik duygusunu tatmaları dileğiyle….
Hiç yorum yok