hayat...

Bu aralar ne çok şeyin farkına varamamış ve kaçırmışım hayret ettim doğrusu…en önemlilerinden biri sitem…18 haziran 2009 da başlamıştım. 1 yılı devirmişim. Ve şimdi bakıyorum da 1 yıldır ilk kez yazı yazmadığım ay haziran 2010. üzüldüm. Yoğunluktan atlamışım. Tam 1 yıllık bir serüvenmiş demek istemiyorum. Çünkü devam edeceğim. Çok seviyorum. Hatta 1 yılı devirmişim gibi bakmak istiyorum her ne kadar çok az zaman ayırabilsem de siteme bu benim bir parçam oldu. Severek gönülden yaptığım bir iş. Ama işte ne kadar yoğun çalışmışım ki aylardır 1 hafta izne gittiğimde bile yazamadım çınar zamanınım çoğunu aldı geriye kalanda da dinlenme ihtiyacımı giderdim.
Kaldığım yerden şu gelen maili koyarak başlıyorum. Yazacaklarım çok birikti…buluşmak dileğiyle…
Yavaş yavaş ölürler
Seyahat etmeyenler.
Yavaş yavaş ölürler...
Okumayanlar, müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklarına esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler,
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyenler,
Bir yabancı ile konuşmayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Heyecanlardan kaçınanlar,
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı görmek istemekten kaçınanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Aşkta veya işte bedbaht olup yön değiştirmeyenler,
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar,
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına çıkmamış olanlar
Pablo Neruda
Hocamız yazma kursunda şöyle dedi: Bir ömre kaç tane hayat sığdırdığınız önemli…. Yoksa ömür bir şekilde geçip gidiyor herkes yaşıyorum sanıyor…hızlı ve çok hayat yaşamanız dileğiyle....

Hiç yorum yok