dijital makinam bozuldu. ve yenilere bakıyorum. en iyisi sony mi bilmiyorum ama yeni modelleri güzel ve şık. bir sürü marka ve çeşit var. önemli olan gece çekimimin iyi olması bence. kendime ufak bir laptop aldım, yanınızda taşınması kolaylardan, hafif olanlardan...çok şık şeyler çıkıyor hergün....
Ama eski fotoğraflara baktıkça artık içimin burkulduğunuda söyleyebilirim. Zamanın akıp gidiyor…
kendimin bu konuda biraz fazla ilgim olduğumu düşünürken yabancıları görünce normal olduğumu anladım. Yabancılarda bu fotoğraf işine çok meraklı….otellerde ya da alanya’nın içinde gün batımında sahilde ya da parklarda bir sürü fotoğrafçı görebilirsiniz. Turistler süslenip, hazırlanıp özel fotoğraflar çektirmeye geliyorlar. Çok ilginçti, özel artistik dediğimiz pozlar verip bizim türk fotoğrafçılara da çektiriyorlar. Yani ayrı bir sektör orada.
Kendimi bu gittiğimde alanyada yabancı hissettim. Birgün akşamüzeri mağazalara bakayım dedim ve yalnız gezdim de etrafımda herkes yabancıydı. İlginçti. Kendi ülkemde kendimi yalnız hissettim. Hiç Türkçe konuşan yok. Tipler farklı. Rus mu almanmı emin değilim ama hep aynı tip çocuklar. Hepsi aynı format. Özellikle kızlar zayıflar… masum, güzel bir yüz ve sarı perçemli uzun saçları var….ve en önemlisi hiç ağlamıyorlar….. bu ağlama, sakinlik olayının biraz genetik olduğuna inanıyorum artık. Bu kadar farklı yetiştiriyor olamayız……
Hiç yorum yok