Neyse ki eve dönünce o moda girmek çok zor olmuyor. Yani geçişler kolay oluyor. Mesela tatile çıkarken işte bir sürü şey vardı aklımda. Tatilde işten pek sıyrılamayacağım gibi gelmişti. Şunu ne zaman nasıl yapacağım diye planlıyordum sürekli kafamda. Zaten aylardır çok yoğun çalıştığımdan tatil bile bana uzak bir kavramdı. Ta ki ailem ısrar edene kadar. Ve tatile çıktık her şeyi unuttum.
.jpg)
Hep aklıma insan ne garip olduğu gelir.....ya da canlıların... her şeye ayak uydurabiliyor bir şekilde uyum sağlayabiliyor. Bir gün işte bir gün dünyanın öbür ucunda…hayatımız ne kadar çabuk gündem ve ortam değiştirebiliyor değil mi?
Hergünümüz çok çabuk geçiyor. Bu çabukluk kavramını oğlum doğduğundan sonra çok bariz yaşamaya başladım. Hayat akıp gidiyor. Benim kontrolüm dışında. Ben bazen neresindeyim diyor. Omu beni yaşıyor ben mi onu bilemiyorum. Yolculuk yaparken, camdan bakarken anlıyorum ki çok hızlıca geçiyor. Çınara bakınca anlıyorum ki çok çabuk geçiyor….Tatil iyi geldi, iyi ki çıkmışım dedim. Herkese tavsiye edilir. İş bitmiyor. Ama zaman akıp gidiyor. Çocuğun büyüyor… Aile çok önemli. Mutlaka zaman ayırılmalı diye düşünüyorum….
Hiç yorum yok