Tabii ikinci çocuğun handikaplarını fazlasıyla yaşadım. Ve ilk aylar yine zor geçti. lohusalığın yoğunluğu ve yorgunluğunu halen atamadım. En zoru da çınarın nile alışma aşaması idi. Gerçi bu alışma dönemi tüm aile fertlerini etkiliyor. Bebeği de tabii. O da dünyaya alışmaya çalışıyor. Nedense ben ikinci çocuk da rahat olma durumunu yaşayamadım. Bu kolik(gaz) 3 ay bizi çok yordu. Kız çocuklarında çok görülmez deselerde ben iki çocuğumda da yaşadım. Üstelik Kızım gece uyumayan bir bebek. O da ayrı bir zorluktu.
Ama şimdi bakıyorum da her zamanki gibi zaman çabuk geçmiş. Kızım 7 aylık olmuş…çınar 5 yaşına girmiş…inanılmaz her şey…
siz de dönüp bir yaşamınıza bakın eğer çocuklu bir aileyseniz aynı mucizeleri, hayatınızın ne kadar değiştiğini göreceksiniz. Eğer bekar ya da evli ama çocuğunuz yoksa sizde bu günleri yaşayacaksanız emin olun. Hayatınıza çocuklarınız dahil olduğunda zamanın nasıl hızla akıp gittiğine şahit olup dönüp baktığınızda inanamayacaksınız. Sanki onlar hep varmış siz çocuk ya da genç olmamış gibi hissedeceksiniz. İnsan gençliğini bir rüya gibi uzaklarda hatırlıyor. Artık kendiniz ikinci plana düşüyor çocuklarınızın etrafında bir dünya yaşamaya başlıyorsunuz. Her şey onlar için oluyor. Zorlukları olsa da keyifli bir dönem...
İlk günler çınarı ihmal etme durumum vardı. Kendimi kötü hissediyordum. çınarın yerini kimse dolduramaz hissi vardı. Ama şimdi yok böyle bir şey. Oğluma halen aşığım çok seviyorum ama kızım çok minik olduğundan ona kıyamıyorum. Onu içime sokasım geliyor. Çınar bebekken de böyleydi. büyümesinler hep yanımda kalsınlar istiyorum.
Yani bebekler ayrı seviliyor, o kokuları, hareketleri, mimikleri…bir gülüşleri ömre bedel. hepsi birer melek...
Allah isteyen herkese çocuk versin…çocuklar ailenin neşesi…öyle güzeller ki… masumlar, dünyadan bir haberler…gerçek bir güzellik ve onlarla yaşamak gerçek mutluluk. ….Yani bebekler ayrı seviliyor, o kokuları, hareketleri, mimikleri…bir gülüşleri ömre bedel. hepsi birer melek...
herkese böylesi güzel mutluluklar yaşaması dileğiyle…
Hiç yorum yok